Hér má lesa rugl eftir mig

03 apríl 2010

Án titils

Gott kvöld góðir lesendur

Ég hef ákveðið að rita hér nokkur orð í tilefni þess að ýmislegt hefur skemmtilegt gerst og Mads er að horfa á Barnaby.

Tamningar eru í fullum gangi, Blesa - eða Ljóta-Blesa eins og eigandi hennar hefur yfirleitt kallað hana - er hress og var til að mynda sérstaklega þæg í dag. Pjakkur gamli er allur að koma til en það mátti svo sannarlega því hann var latari en unglingur við uppvask fyrst eftir að hann kom. Annars er það nú helst að frétta úr hestamennskunni að við Pjakkur brugðum okkur með fríðu föruneyti upp í Lundarreykjadal á Páskaleikana 2010. Páskaleikarnir eru frjálslegt en jafnframt háalvarlegt hestamannamót með ýmiskonar sprelli. Föruneyti okkar voru Eygló Óskarsdóttir frá Krossi og hennar frækni reiðskjóti en þær gerðu það einmitt gott á mótinu - unnu titilinn
,,efnilegasti knapinn".

Blesa hressa

Árni á Skarði tók tilþrifamikið stígvélaspark á leikunum

Eygló efnileg í upphafi leika

Mads er alltaf í hænubraskinu sínu - en hann eignaðist tvö hænsn einhverntíman í fyrrahaust. Ég kíkti svo út í hænsnakofa á dögunum og fannst eitthvað vera meira þar af fuglum en ég var vön. Ég innti Mads eftir því hvað það væru eiginlega orðnir margir fuglar þarna inni en það reyndust vera um 40 kvikindi en eru þá ótaldir óklaktir ungar andarinnar Silju.

Talandi um Silju þá heimsóttum við þá Sigurðardóttur um síðustu helgi. Hún og ástmögur hennar Þórður Svavarsson eru á fullu að gera upp gamalt hús á ættaróðali hans - Ölkeldu á Snæfellsnesi. Þegar okkur bar að garði var verið að smíða stiga milli hæða sem þótt sérlega spennandi því ekki hafði verið fært upp á efri hæðina um nokkurt skeið. Við tókum að sjálfsögðu útsýnisferð um alla kofa á bænum, þáðum kaffi og átum köku.

Helga kannaði hvort nýi stiginn væri nægilega traustur

Ég hef annars undanfarna daga verið gripin miklu bakstursæði, sem er í hæsta máta óvanalegt. Eins og ég sagði frá síðast voru gerðar kleinur hér á dögunum en síðan þá hafa bæst í hópinn nokkrir rúgbrauðshleifar og slatti af flatkökum. Þetta er náttúrulega stórgott en þess getur verið langt að bíða að annar eins hamur renni á mig. En kannski er þetta nú ekki alveg yfirstaðið svo mögulega verður slett í kaniltertu fyrir ástmann minn á morgun (þegar hann sá þetta skrifað fékk hann vægt oföndunarkast og meig ofurlítið á sig af spenningi).

Rúgbrauð

Flatkökur

Stoppaðir sokkar - ekki uppáhalds verkið en ágætt þegar það er norðangarri

Núna er það bara páskahátíðin sem er að detta inn. Sökum trúleysis er ég nú ekki spennt fyrir boðskapnum en að sjálfsögðu mjög þakklát fyrir frídagana. Talandi um trú þá fór ég að velta nokkru fyrir mér í dag. Hvar eru þeir sem ekki eru í Þjóðkirkjunni grafnir? Varla í kirkjugarði - það hlýtur að stríða gegn ,,trú" þeirra? Má grafa fólk hvar sem er? - varla, fyrst það má ekki einu sinni grafa dauða rollu, strangt til tekið.... Eru þeir í grafreitum? - grafreitir eru nú ekki á hverju strái. Veit þetta einhver? Ekki ég allavega. Ég fór svona að spá í þessu því ég er nú, eins og áður kom fram, tiltölulega trúlaus og kem líklega til að drepast einhvern tíma.

Orð dagsins; Petti
Orðið þýðir; lítið svæði, eitthvað lítið s.s. bandspotti, stubbur/smástykki af einhverju
Dæmi; Túnin hans Dodda eru engin petti. Mads fékk sér svolítið flatkökupetti með sméri.

Myndir frá Ölkeldu og af páskaleikum á myndasíðu

7 Ummæli:

Anonymous Nafnlaus sagði...

Fyrir einhverjum árum (sennilega á þínum aldri) velti ég líka fyrir mér greftrun "trúlausra" (það trúa allir á eitthvað og því þykir mér orðið asnalegt með þeirri merkingu sem það er notað) og komst þá að því að það verður að hola ÖLLUM (sem finnast) niður í kirkjugarða - hins vegar er leyfilegt að gera það án tilstands og prests (en það er reyndar nýlunda). Má vera þetta hafi breyst - þú getur t.d. sótt um að dreifa ösku látinna yfir vötn og haf (má víst ekki notast sem áburður enn sem komið er hér á landi). Væri ekki ráð að senda fyrirspurn á HÍ - þar svara þeir öllum fjáranum á vísindasíðu sinni

10:12

 
Blogger Mæja sagði...

Þetta grunaði mig - að kirkjugarðar og grafreitir (hinna ýmsu trúfélaga) væru einu staðirnir sem nota mætti til huslunar fólks. Sennilega er það rétt að enginn er alveg trúlaus - allavega ekki til lengdar, en það þarf þó ekki þýða að maður hneigist til einhverrar yfirlýstrar trúar sem á grafreit. Þó er það líklega svo að sá sem er sannarlega trúlaus lætur það ekki á sig fá hverju aðrir trúa og getur því vel látið grafa sig í kirkjugarði...

10:35

 
Anonymous Hróðný sagði...

Sæl.
Mikið skemmti ég mér vel við lesturinn á pistlunum þínum hérna á kúkabeljunni en skemmtilegastar fundust mér nú samt myndirnar af þér og móður þinni og myndin af þér að kyssa gamlann mann (það fer þér afskaplega vel!).
Gleðilega páska Mæja mín.
Kv. frá vesturhliðinni...þeirri bestu!

15:27

 
Anonymous Hróðný sagði...

Jesús...það stingur mig að sjá tvö ,,enn" í lýsingarorðinu gamall hérna fyrir ofan! Ég biðst afsökunar á því!

15:29

 
Blogger Mæja sagði...

Ég fyrirgef þér þessa smávægilegu yfirsjón með það sama Hróðný mín. Gamlir menn já... þeir eru líka ,,sjúkir í mig" eins og sagt er og því hef ég vart undan að berja þá frá mér.

16:25

 
Anonymous Gunnfríður sagði...

Thja! Fólk er ekki endilega trúlaust þó það tilheyri ekki trúfélögum. Ég hef hins vegar hug á að láta brenna hulstrið af mér þegar að þeim tíma kemur (sem er nú vonandi ekki alveg strax).

23:28

 
Blogger Guðný sagði...

Mikið ertu myndarleg Mæja, húsmóðir par exellance. ég á enn uppskriftina sem ég fékk hjá þér af flatkökunum, en held að keramikhelluborðið mitt sé ekki optimal fyrir svona bakstur :) Alltaf gaman að lesa,
kv. Guðný

19:52

 

Skrifa ummæli

Gerast áskrifandi að Birta ummæli [Atom]

<< Heim